در فرآیند پس از پردازش از نخ نساجی ، فرآیند پیچش نقش حیاتی دارد و تأثیر عمیقی بر عملکرد نخ دارد. پیچاندن عبارت است از ترکیب چندین نخ یا رشته با چرخش و پیچاندن، به طوری که اصطکاک و انسجام بین الیاف ایجاد شود و به طور قابل توجهی شاخص های عملکردی کلیدی مانند استحکام نخ، مقاومت در برابر سایش، کشش و براقیت را بهبود بخشد.
بهبود استحکام نخ با پیچاندن
فرآیند پیچش می تواند به طور قابل توجهی استحکام کششی نخ را افزایش دهد. هنگامی که نخ توسط نیروی خارجی کشیده می شود، اصطکاک و انسجام بین الیاف به طور موثر در برابر لغزش و شکستن الیاف مقاومت می کند و در نتیجه قدرت شکستن نخ را بهبود می بخشد. علاوه بر این، پیچش به یکنواخت شدن توزیع مقاومت نخ در جهت طول کمک می کند. با افزایش ضریب پیچ، تعداد پیچ‌ها در حلقه‌های ضعیف افزایش می‌یابد و در نتیجه استحکام این نواحی بهبود می‌یابد و در نهایت منجر به افزایش استحکام کلی نخ می‌شود. با این حال، افزایش ضریب پیچش نامحدود نیست. ضریب پیچ بیش از حد بالا باعث می شود که الیاف به دلیل کج شدن و پیچش پیش بار زیادی را تحمل کند و در نتیجه نیروی محوری کاهش یابد که ممکن است باعث کاهش استحکام نخ شود. بنابراین، برای بهینه سازی استحکام نخ باید یک ضریب پیچ بحرانی پیدا کرد.
تاثیر پیچش بر مقاومت در برابر سایش نخ
مقاومت سایشی نخ به توانایی آن در مقاومت در برابر ریزش الیاف، شکستگی و آسیب ساختاری در طول اصطکاک مکرر اشاره دارد. با چرخاندن، اصطکاک بین الیاف را می توان افزایش داد و آنها را نزدیک تر کرد و در نتیجه مقاومت به سایش را بهبود بخشید. علاوه بر این، پیچش باعث می شود تا الیاف روی سطح نخ تا حد مشخصی کج شده و یک پهنای پیچ و تاب ایجاد کند که باعث افزایش سطح اصطکاک در هنگام تماس با اجسام خارجی می شود و در نتیجه مقاومت به سایش را بیشتر بهبود می بخشد. بنابراین، در منسوجات با نیازهای بالا برای مقاومت در برابر سایش، مانند جین و بوم، معمولاً نخ های با پیچ و تاب بالا انتخاب می شوند.
تاثیر پیچش بر کشسانی نخ
خاصیت ارتجاعی توانایی نخ برای بازیابی شکل و اندازه اصلی خود پس از قرار گرفتن در معرض نیروهای خارجی است. تاب دادن با فشرده‌تر کردن ساختار نخ و کاهش لغزش بین الیاف، خاصیت ارتجاعی نخ را بهبود می‌بخشد. در محدوده ضریب پیچ عمومی، افزایش ضریب پیچ معمولاً با افزایش کشش همراه است. با این حال، ضریب پیچش بیش از حد بالا باعث کج شدن بیش از حد الیاف، کاهش تراکم پذیری نخ و در نتیجه کاهش کشش می شود. بنابراین، در منسوجاتی که خاصیت ارتجاعی بالایی دارند، مانند پارچه های کشسان و لباس های ورزشی، پیچ و تاب نخ باید به طور منطقی کنترل شود تا به بهترین اثر دست یابد.
تاثیر پیچش بر براقیت و احساس نخ
براقیت و احساس از شاخص های مهم ظاهر و راحتی منسوجات است. فرآیند پیچش باعث کج شدن الیاف روی سطح نخ می شود و بافت و براقیت منحصر به فردی را ایجاد می کند. در یک پیچ و تاب مناسب، الیاف روی سطح نخ به طور مرتب چیده شده اند و براقیت خوبی از خود نشان می دهند. هنگامی که پیچش خیلی زیاد است، الیاف بیش از حد کج می شوند و در نتیجه سطحی ناهموار و کاهش براقیت ایجاد می شود. در عین حال، پیچیدن به طور مستقیم بر احساس نخ تأثیر می گذارد. در پیچ و تاب مناسب، نخ نرم و صاف به نظر می رسد. در حالی که پیچ و تاب بیش از حد باعث می شود نخ سخت و زبر باشد. بنابراین در پیگیری منسوجات با براقیت و احساس باکیفیت بالا مانند ابریشم و بافتنی مرغوب، پیچ و تاب نخ باید دقیقاً کنترل شود تا از کیفیت کلی محصول اطمینان حاصل شود.
